Nöbetçi Öğretmen Olmak

Nöbetçi Öğretmen Olmak

Bir öğretmen olarak en çok yorulduğum gün; nöbetçi olduğum gündür.

Aslında bir öğretmen her gün nöbetçidir.

Okuldaki herhangi bir öğrencinin olumsuz bir durumuna kayıtsız kalamazsın, sorusunu cevaplandırmak istersin.

Senden yardım isterse geri çeviremezsin bir insan olarak. Ama kural gereği nöbet günlerinde bambaşka bir sorumluluk çepeçevre sarar tüm benliğini.

Erkenden gidersin okula, geç çıkarsın okuldan. Tüm okulu a’ dan z’ ye gezersin.

Olumsuz bir durumu gerekli mercilere anında bildirmen gerektir, bunu bilirsin.

Sıkıntı üreten öğrenciler varsa bunları uyarırsın, konuşursun onlarla güzelce. Kimi anlar kimi anlamaz, o ayrı ama en azından öğrenciye yol göstermiş olursun.

Pencerelerden sarkanlar olduğunda da anaç bir tavırla çocukları uyarırsın.

Söz konusu öğrenciye onu rencide etmemeye çalışarak hafiften kızarsın.

Bazen tatlı sert olabilmek gerektir, bunu bilirsin. Aslında öğretmenlik bu dengeyi kurabildiğinde yerini buluyor.

Neyse dışarıdan sorumluysan diyelim karlı günlerde de dışarı çıkar öğrenciler kar topu oynarlarken yüzlerine ve kafalarına sert atan öğrencileri oyun dışı bırakırsın.

Kabansızsa, şapkasızsa bir öğrenciyi asla dışarı çıkarmaman gerektiğini bilirsin çünkü hasta olmalarına gönlün razı olmaz.

Yüksekçe bir alana çıkar tüm öğrencilere kuşbakışı bakarsın.

Olumsuz bir durumda sesini duyurabilmek için hafiften gırtlağını yırtarsın.

Zil çaldı mı: ‘hadi çocuğum içeriiii’ naraları atarsın. ‘ aç defterini kitabını öğretmenini bekle’ diye eklersin.

Gidersin öğretmenler odasına kalan bir dakikada biraz ısınır ama bir yandan da sıradaki dersin yapılacaklarını düşünür, yeni bir haber var mı diye arkadaşlara ya da müdüre sorarsın.

Okula ziyarete gelen varsa selam verirsin ve öğretmenler zili çalar, derse geçersin.

Yeni bir zil çalar ve zil çaldığında bu döngü devam eder.

Öğle arası da okula erken gelir BT(bilgisayar ve teknoloji ) sınıfını ve kütüphaneyi açarsın. Son zille de bir nöbeti daha bitirmenin verdiği huzurla saatini doldurmayı beklersin. Süren bitince bu günü kazasız belasız atlattığına dua ederek imzanı atar evinin yolunu tutarsın.

Bu sene okulda taşımalı eğitime başladık ve branş öğretmenlerimizin işi çok zor.. YİBO daki öğretmenlerin sorumluluğu da hakeza...hatta daha fazla desek doğru olur... Onlarca öğrencinin sorumluluğunu taşımak insanı yoruyor ve nöbet günlerinde özellikle çocukların ne gibi sorunlarla karşılaşacağını kestirmek çok zor bu yüzden en güzeli her türlü olasılığı düşünerek İLK YARDIM bilgilerimizi güncellemektir. Zira yaralanmalar, bayılmalar, düşmeler vb. birçok sorunla karşılaşabiliriz. Dilerim olmaz ama hayatta her şey yarı yarıyadır... Olabilirim, olabilirsin, olabilir…

EdaEVRAN

Haber Kaynağı: www.personelmeb.net