Sendikacılıkta Arabesk Dönem !

Sendikacılıkta Arabesk Dönem !

Bir eğitim sendikası öğretmenler için hak arama eylemi yapacak ve şöyle duyuru yapacak desem inanır mısınız?

Eylemde; nikâh kıyılacak, survivor yarışması yapılacak, kepler takılacak, cübbeler giyilecek, kalemler kırılacak, evlilik cüzdanları atılacak, özür grubu mağdurları korosu şarkılarla bakana gönderme yapacak.

‘’Kasabaya panayır geldi.Tahta bacaklı palyaço da var.’’ Havasında, panayır simsarı duyurusunu hatırlatan bir eylem daveti.

İnanmadınız değil mi? Bizde inanmamıştık ama inansanız iyi olur. Çünkü gerçekleşti. Böyle bir duyuru yapıldı. Bu eylem de televizyonlardan uydu kanalıyla tüm dünyaya canlı olarak yayınlandı. Hem de bu eyleme iki ayrı eğitim sendikasının genel başkanları birlikte katıldılar.

İki ağaç arasına gerilmiş bir bez, önde bir sahne, sahnede bir kürsü, kürsünün arkasında bir bağlamacı ve bir kemancı, aylar öncesinden internet sitelerinden yapılmış bir duyuruya rağmen konfederasyon genel başkanları ve sendikaların genel merkez yöneticileri dâhil toplam 150 kişiyi geçmeyen bir kitle. İbrahim Sadri’nin müzik eşliğinde şiir okumalarını anımsatan bir sahne, bir eğitim sendikası genel başkanı kürsüye geliyor. Duygusal dozu yüksek bir konuşma yapıyor. Kemancı en damar nağmelerini çalmakta, bağlamacı adeta bağlamasını konuşturuyor. Ardından diğer sendikanın genel başkanı kürsüye çıkıyor, aynı duygusal sahne tekrarlanıyor. Ardından bakanın maskesini takmış bir kişinin eşliğinde ilkokul müsameresi niteliğinde bir nikâh kıyma töreni ve birtakım yarışmalar, sonra koro çıkıyor sahneye…

Bakan’ın özür grubunda 30 Eylül tarihinin baz alınacağını açıklamasından sonra eylem kararından vazgeçip, siteden sorunda çözümün görünmüş olması dolaysıyla yarım ağız teşekkür patlatıp, benzer durumlar olur ya da Bakan kararından geri dönerse eylem hakkımızı saklı tutuyoruz demek yerine; karar almıştık ve hazırlığımız vardı deyip frene basmadan tam gaz gidip bundan sonra eyleme gelmeyenler olabilir ama gelen sağlar bizimdir anlayışıyla mizansene soyunmak hangi akla hizmettir?

Sendikacılık ne yazık ki ayağa düşürülüyor. İnandırıcılığı kalmayan bir sendikacılık sadra şifa olabilir mi? "İnsanların güvenini kaybetmektense,para kaybetmeyi tercih ederim" diyor Bosch. Güven kaybı yaşamış bir sendikacılığa kimse kulak kabartmaz beyler. Sendikadan ses yükseldiğinde bir bakalım demek yerine bunlara kulak asmayın, işleri güçleri gürültü çıkarmak denecek noktaya tam gaz yol almak ve kitlerin gazına yönelmek çürümedir. Ne zamandır söke söke hak alma noktasından salya sümük hak dilenme noktasına geldi Türk Sendikacılığı?

Oldu olacak, bundan sonra;

Eski resimlere baktım

Daldım bir cigara yaktım

Resmine bir mermi çaktım

Gelmezsen gelme

türünden bir şarkı patlatıp, ardından bir de hedef tahtasına koyduğunuz Bakanın resmine dart yarışması yapın, özür grubu tayinini yaptıramadığınız yarışma birincisine de ödül olarak bir Eğe tatili armağan edin olsun bitsin. Nasılsa tatil firmalarıyla tur anlaşmalarınız da var…

Hastaysanız biz iyi geliriz sığlığında sloganlar üretip, kitleselleşmeyi Kabe yaptığınızda kitleselleşmeye giden yolda her yol mubah olmaya başlar.

Türk Sendikacılığının boynu bükük Küçük Emrah’lara değil; gücünü tabanından, teşkilatından alan eylem yapmak için eylem yaparak, eylem yapmayı fetişleştirip sendikacılığın en önemli silahı olan eylemi paspas yapmayan sendikal duruşlara ihtiyacı var.

Sendikacılığın en silahı olan eylemliliği etkisizleştirmeye kimsenin ama hiç kimsenin hakkı yoktur. Eylem yapmak için eylem yapanlar bugün hızla eriyip eylem yapamaz hale gelmişlerdir. Sendikacılık slogan atma sanatı değil; sonuç alma sanatıdır. Bakanın çıraklığına atıfta bulunarak ne zaman ustalığa terfi edeceksin? Sorusunu soranlar, kamuoyuna kendi çıraklıkların hesabını vermek durumundadırlar.

Bizden hatırlatması.

SAMİ DURAN